بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ
در ابتدای کلام، سپاس و ستایش میگویم خدای را که ﴿هُوَ الْأَوَّلُ وَالْآخِرُ وَالظَّاهِرُ وَالْبَاطِنُ﴾ است و در ادامه درود میفرستم به دلیل و عصاره خلقت، نبی مكرّم اسلام محمد مصطفى «صلى الله علیه و آله و سلم» و آل طاهرینش؛ ائمه هدی «علیهم السلام» طریق الهدی و جمیع وارثانی که امتداد ولایت حقه الهیهاند که از سرسلسله هر مفیدی تا منتهیالیه هر مستفیدی و عروةالوثقای در راه حق و فضیلت را شامل میشود؛ از حضرت روح الله و خلف صالحش، تا حضرت نصرالله و انصار مقاومش.
تقارن حلول سال نو شمسی با شبهای قدر و ایام مولیالموحدین را به فال نیک میگیرم و یک دور گردش قهری زمین به دور خورشید کهکشانتاب را که آیه و نشانهای از ولایت تکوینی الهی است را گرامی داشته و عرض میکنیم که ﴿إِنَّ فِي خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِي الْأَلْبَابِ﴾﴿رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ﴾؛ درک این آیت و نشانهی الهی را به عنوان عید تلقی کرده و از این حقیقت آفاقی منتقل میشویم به این حقیقت انفسی که خدایا سپاسگزاریم که بر عرش زمینی زیست میکنیم که محورش را شناخته و به دور خورشید وجودش طواف میکند و لحظه به لحظه از فیض حیاتش بهره میبرد و اگر روزی گرمش میکند و روزی سردش میکند و روزی به خزان میگراید یقین دارد برای بهارش و سبز کردنش چنین تقلب احوالی را رقم میزند و بی تردید لذت چرخش به دور قطب حیاتش را به جان میخرد به امید بهار، ﴿وَ أَلَيْسَ الصُّبْحُ بِقَرِيبٍ﴾ را در دل تاریکیها و شدائد میسراید و لحظه شکوفا شدن و بهار طبیعت را گرامی و عید میپندارد و با لسان حال میگوید که ای انسان اگر می خواهی بهار شوی، اگر میخواهی شکوفا شوی، اگر میخواهی حیات حقیقی پیدا کنی، خورشید عالَمتاب آیت الله الاکبر را محور حیات بدار و بر مرکز قطب دایره وجود، آیت تشریع را به آیت تکوین بدل کن تا این که امتداد ﴿قَابَ قَوْسَيْنِ أَوْ أَدْنَى﴾ گردی و تا این که گرمای «لَوْ دَنَوْتُ لَاحْتَرَقْتُ» نویدبخش شمع پروانه وجودت گردد و در این شب قدر به دنبال نزدیکترین مدار اتصال به قطب عالم امکان باش و از فرصت پرتابه شب قدر با سوخت نیت، اراده، ذکر، مناجات، تصمیم احیاء بدار و امیدوار باش که پرتابه با موفقیت در مدار درست قرارت دهد و بهترین پیامها و بشارتها را دریافت کنی و به دیگران منتقل کنی، در این حالت هر دور که به حول انسان کامل میگردیم، دستمان به خدا از طریق کتابش نزدیکتر میشود و جماعت وجودمان و مؤمنان پیرامونمان، یدالله را به لطافت و حقیقتش درک میکند و هر سال و هر ماه و هر روز و هر ساعت و هر لحظهمان عید میشود؛ عیدی میشود وصف ناپذیر؛ عید تشخیص، عید تصمیم، عید اراده، عید مقاومت، عید اقدام و عمل، عید حب و دلدادگی، عید تبعیت و پیروی، عید تکلیف و مسئولیتپذیری را آنبهآن به هم تبریک میگوییم؛ لساناً و عملاً همدیگر را یاداوری و تبیین میکنیم، عملاً دست هم؛ دستگیر همدیگر میشوییم، از مدار چرخش بر ولایت حق و حقیقت لذتی می بریم وصف ناپذیر؛ مصداق خطاب «طُوبَىٰ لَکُمْ وَحُسْنُ مَآبٍ» گشته و این معنا جز با تمسک به حقیقت ولایت امیرالمؤمنین و امتدادش الى یومنا هذا امکان پذیر نیست.
رزقنا الله و ایاکم
سعید دسمی اهوازی| ۱۴۰۴/۰۱/۰۱
مصادف با دومین شب قدر(شب ۲۱ ماه مبارک رمضان)
و السلام علیکم و رحمت الله و برکاته