???? روحانیت و بحرانِ " بی مخاطب بودن ": تاملی در موانع ارتباط روحانیت با مردم و جوانان خطاب این یادداشت به روحانیت است و هدفش نقد برای نقد کردن یا نقد برای تضعیف نیست.همچنین نمی خواهد در راستای نقدهای ناظر بر وضع سیاسی- اقتصادی کشور قرار گیرد و در این ارتباط فهم شود. به همین خاطر به علل سیاسی موثر در "بحران بی مخاطب شدن روحانیت" ورود نمی‌کند. هدف این یادداشت،خیرخواهی و کمک برای اصلاح است. بحران بی مخاطب بودن روحانیت: روحانیت در ایران امروز با بحران " بی مخاطب بودن" مواجه است.یعنی روحانیون فقط به جمع های حداقلی که تا حد زیادی با روحانیت همفکر هستند،دسترسی دارند. اما به عموم مردم خصوصا نسل جوان دسترسی ندارند و این عدم دسترسی بخاطر مشکلات سخت افزاری (بودجه،امکانات،برنامه ریزی و...) نیست. علل و پیش فرض هایی موثر در بی/کم مخاطب شدن روحانیت: 1️⃣ آنچه پیش و بیش از هر مطلبی مهم است این است که روحانیت درک عمیقی از چرایی فاصله گرفتن مردم و جوانان از خود ندارد و معمولا مساله را به علل روبنایی و فرعی تنزل می دهد. به همین خاطر است که مثلا چاره کار را در اموری از این قبیل می بیند که: فضای مسجد را مفرح‌تر کند، برنامه های ورزشی و تفریحی طراحی کند ،در سخنرانی آواز بخواند، وارد ورزش های رزمی شوند، وارد مشارکت در حل مسائل روستا یا محله شوند ،برنامه های تلوزیونی به سبک مردم پسند بسازد و... روحانیت هنوز به این نتیجه نرسیده است که مساله عمیقتر از این بحث هاست و اساس مساله ریشه در ناهم زبانی و ناهم جهانی روحانیت و مخاطبانش دارد.تامادامی که روحانیت به درک عمیقی از چرایی بی مخاطب بودن خود نرسد،تلاش هایش برای جذب مخاطب بسیار کم تاثیر و گاه سبب مضحکه خواهد بود. 2️⃣ تامادامی که روحانیت در مواجه با بخشی از مخاطبان بالقوه‌اش (یعنی دگر اندیشان و روشنفکران دینی و جوانان نقاد) صحنه را اینگونه می بیند که یک طرف بحث کسانی هستند که دین ستیزند و دل در گرو دین ندارند و درصدد زمین زدن دین هستند و طرف دیگر روحانیتی است که مدافع و دغدغه مند دین است ؛ نمی تواند با این گروه‌ها گفتگو کند و از بحث جزء سوء تفاهم و پیش داوری و جدل و منازعه چیزی دیگری حاصل نمی‌شود. اما اگر روحانیت ماجرا را اینگونه ببینید که این دگر اندیشان و ناقدان نیز دغدغه دین دارند و تنها تفاوت آنها با روحانیت (صرف نظر از تقوا که محاسبه آن با خداست) اختلاف در فهم از دین است. منازعه جایش را به گفتگو خواهد داد. یعنی واقعا ارزیابی ایشان اینگونه باشد که ما دو گروه دیندار و دغدغه مند دین هستیم که بر سر اینکه کدام فهم از دین درست تر است،با هم اختلاف نظر داریم. نظر جنابعالی در مورد متن بالا را لطفا بیان بفرمایید؟
چکیده پاسخ :
